Het einde van mijn rammelbak
Vorige week heb ik na tien jaar afscheid genomen van mijn auto. Het was weliswaar een oud, maar een heel stug modelletje. Als ik terugdenk aan de vele kilometers die ik, door weer en wind, met het autootje heb gereden heb ik wel eens medelijden met hem. Ook al is het een auto.
Maar mijn laatste tripje was hem toch iets te veel van het goede. Dat had hij van te voren ook al aangekondigd. Er kwamen steeds meer gebreken. Remkabels die vervangen moesten worden, steeds meer sputteren bij het opstarten, de koppeling die niet helemaal lekker meer rook. Zelfs de gordels op de achterbank werkten uiteindelijk niet meer mee. Tijdens een tripje naar Groningen had ik al een voorgevoel dat het autootje er niet zo veel zin meer in had. Ik heb hem wel weer naar mijn huis in Eindhoven terug kunnen rijden. Maar toen ik de auto de volgende ochtend weer wilde starten, lukte dat niet.
Uit met de pret
Ik liet iemand van de garage kopen, en na een snelle check merkte hij al zo veel punten aan dat het eigenlijk de moeite niet meer was de auto te laten opknappen. Het beestje was op.
Tijd voor een nieuwe auto
De timing was zeer ongelukkig: ik zat krap bij kas. De maand er voor hadden een aantal andere huishoudelijke apparaten een pact gesloten het werk neer te leggen. En niet de minste apparaten, namelijk de droger, koelkast en oven. En iedere dag op de fiets naar werk zag ik ook niet helemaal zitten. Ik besloot de kracht van social media eens aan de kaak te stellen, en plaatste een oproep of iemand toevallig een autootje te leen of te koop had.
Officieel nieuwe eigenaar
En, met succes! Toevallig had mijn neefje net een nieuwe auto gekocht. Hij stond op het punt zijn oude auto te verkopen aan een dealer. In plaats daarvan bood hij mij zijn oude auto aan, voor een heel vriendelijk prijsje. Wel moesten we even uitzoeken hoe dat precies werkt met papieren. Het belangrijkst was het kenteken overschrijven bij Kentekenloket. Op de website stond gelukkig heel duidelijk welke papieren we me moesten nemen en kennlijk zijn er veel officiële RDW locaties in de buurt. Dus nu ben ik officiële eigenaar van het autootje van mijn neefje! Het is natuurlijk wel nog even wennen, en stiekem verlang ik nog wel eens terug naar mijn oude rammelbak. Maar die nostalgie verdwijnt al gauw wanneer ik op deze gure dagen mijn stoelverwarming lekker aan kan zetten…